ICSI چیست
با توجه به آمار بدست آمده حدود ۱۰-۱۵ در صد از زوج ها نابارور هستند و از روش های کمک باروری و یا به اصطلاح علمی (Assisted Reproductive Techniques(ART استفاده می کنند.
روش های کمک باروری به انواع مختلفی تقسیم می شوند که ممکن است از روش های بسیار ساده شروع و به بسیار پیچیده ختم شوند.
هر زوجی نیازهای مخصوص به خودشان را دارند و باید روش مناسب همان زوج را به آن‌ها پیشنهاد کرد.
ICSI یا میکرواینجکشن مانند IVF و IUI یکی از روش‌های کمک باروری (ART) است.
ICSI مخفف کلمه Intra Cytoplasmic Sperm Injection است که ترجمه فارسی آن تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم می‌شود.
این تکنیک برای اولین بار در بلژیک در سال ۱۹۹۲ برای درمان ناباروری مردان استفاده شد و موفقیت ناشی از آن تحول عمده‌ای در درمان ناباروری با علت مردانه ایجاد نمود.
خصوصاً در مواردی که امکان انجام تلقیح اسپرم به داخل رحم (IUI) و لقاح خارج رحمی (IVF) وجود نداشته و یا نتایج لقاح در سیکل‌های IVF قبلی منفی بوده باشد؛
استفاده از این روش می‌تواند امیدهای تازه‌ای در زوجین برای موفقیت ایجاد نماید.
معمولاً این روش در بیمارانی که اسپرم آن‌ها از نظر تعداد و شکل دارای کیفیت پایینی است، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
روش ICSI برخلاف روش IUI می باشد که اسپرم های مرد توسط لوله ای وارد رحم خانم می شوند
در تمام مواردی که شرایط رسیدن اسپرم به تخمک در رحم فراهم نباشد مانند بسته بودن لوله‌های رحمی، چسبندگی‌های حفره لگنی از IVF و در صورت تعداد کم اسپرم و تحرک پایین اسپرم از روش ICSI استفاده می‌شود.
میزان موفقیت این روش برای هر انتقال جنین در مراکز درمان ناباروری، بر اساس شرایط آزمایشگاه جنین شناسی و دقت متخصصین زنان در روند درمان، همچنین وضعیت اسپرم و تخمک و سن زن مورد ارزیابی قرار می‌گیرد.
با توجه به شرایط گوناگون، میزان موفقیت در هر بار انجام عمل انتقال جنین متفاوت است و معمولاً بین ۳۰-۴۰ درصد می‌باشد.
تفاوت ICSI و IVF
تفاوت IVF و ICSI در نحوه لقاح یافتن تخمک است.
در IVF اسپرم در معرض تخمک قرار داده می‌شود تا خودش وارد تخمک شود درحالی‌که در ICSI اسپرم با سوزن مخصوص به داخل تخمک وارد می‌شود.
مراحل ICSI
در این عمل ، تخمک زن طی یک بیهوشی موقت گرفته می شود.
و نمونه اسپرم از مرد گرفته می شود و در آزمایشگاه آندرولوژی به روش های مخصوص شسته می شود .
بعد از آماده سازی اسپرم ، توسط جنین شناس اسپرم را به داخل تخمک گرفته شده از زن تزریق می کنند .
سپس تخمک های ترکیب شده با اسپرم مرد را در آزمایشگاه جنین شناسی درون دستگاه ״انکوباتور״ که محیطی مشابه رحم مادر را فراهم می‌سازد در دمای سی و هفت درجه و در محیط کشت مناسب، به مدت ۴۸-۷۲ ساعت قرار می‌گیرد.
به تخمک لقاح یافته، جنین گفته می‌شود.
جنین تک سلولی شروع به تقسیم می‌کند و یک جنین چند سلولی ایجاد می‌شود.
معمولاً جنین پس از ۴۸ تا ۷۲ ساعت هنگامی که به مرحله۴-۸ سلولی رسید به رحم زن منتقل می‌شود تا در آنجا لانه گزینی کند و بارداری انجام شود.
معمولا جهت افزایش شانش بیشتر بارداری ، بیش از یک جنین وارد رحم مادر میکنند که احتمال چند قلوزایی افزایش می یابد.
این احتمال به مواردی چون سن مادر و تعداد جنین های انتقال یافته بستگی دارد.
در زنان جوان تر احتمال چند قلو زایی بیشتر است.
به طور خلاصه ICSI به ۵ مرحله تقسیم می شود:
- مرحله اول: تحریک تخمک‌گذاری
- مرحله دوم: جمع‌آوری تخمک‌ها
- مرحله سوم: تهیه و آماده سازی اسپرم
- مرحله چهارم: لقاح و رشد جنین در محیط آزمایشگاه
- مرحله پنجم: انتقال جنین به داخل رحم